Norseman 2012

Mitt bilde av årets Norseman!

Norseman æ ei reise... Det æ ein tur, som skil seg langt frå alt ana... I alle fall fe meg! Der æ langt frå eine ytterpunkte te det andre ytterpunktet. Tøppan æ høge - på mange måtar, og på sama viset æ dalane djupe! Norseman æ "min" triathlon... Det va dæn fyste triathlonen eg gjænomførte, og dragninga mot Eidfjord fyste hægi i august æ jamt stor! 

Det beste mæ reisa, æ at du kan dele turen mæ nokon... Du ikkje bare kan, mæn du må,dele dæn mæ nokon! Papa he vøre trufast support på alle Norseman turane... Det æ årets høgdepunkt - og ferie! Ette to års pause, va det jammen gøtt å ta "ferien tebakars"! Og ferien kjæm te bli tradisjon, sø længe eg fær startplass!!

Eidfjor he blitt pynta te "fest"!!

Sia det ikkje æ nokon hemmleghet at "dagen" min ikkje va det eg hadde håpa på, og at formen nok ikkje va på topp dænna sundagen i august, kjæm eg te fortelle om mine måte te å få ein tung dag, te bli ein av dei beste dagane (slik psykisk sett)!

Alt handlar om å glede seg... Fe meg! Eg trener ikkje mykje, sammenlikna mæ mange andre! Eg he bare stor tru på eigen indre naturlege styrke og æ kanskje litt ivi normalt glad ivi beveglese! :-)

Eg testa badevatnet på fredagen, både fe å teste vatn og dobbeltsjekke at våtdrakta ikkje gav meg pusteproblem!

Eg ha gleda meg te Norseman i nesten tri år! Kaldt vatn, hompute og bratte vegar, sludd og regn, motvind og torevær, tåkute tøppar og ein bratt og steinete avsluttning - eg gleda meg sø veldig te det!!

Tegn av sjukdom bli satt heilt te sides, eg nektar å kjenne på det. Særleg dei 4-5 sæsnte dagane fyri "Dagen"... Det spilar då hell ingen rolle, eg skø te mål, slik æ det bare, om eg bli nr 50 hell 160 spilar ikkje nokon rølle, eg skø te mål!!!

Litt uroleg æ eg jau, sia eg frå laurdag ettermiddag og nåtti fyri sundagen ikkje et paracet og mæ det badar i svette dei få timane eg fær i senga, nåtti fyri eg skø vera klar te årets høgdepunkt! Det gjer ingenting! Høvudet æ bare SØ klart! :-)

Morgomat og sænste sjekk av utstyr, kl 02.30! I år svømte eg mæ ulltrøye og ullondebuksur onde våtdrakti, samt eit tykt lag mæ vaselin og varmandes krem! Eg ANBEFALAR!! :-)

Sykkelsjekk! Der æ fantastisk mykje flott utstyr i ein slik T1 park!! :-)

Sia eg he gjænge frå upptur te upptur dænna sommaren, både trening og konkurransar (Kanskje ikkje plasseringsmessig, mæn godfølelse på dårlege dagar) va det lett å ta mæ seg alt det som va bra, og gløyme "tungt og trist"! 

Stemninga på kaia, fyri bilferga skø ta kån ut i Hardangerfjorden æ heilt spesiell!!! Fremdeles mørk natt ute, omgjevne av fakkellys og små lommelyktir... Lukten av neopren, saltvatn, tigerbalsam, sykkelolje... Hyggleg summing rundt omkring - der alle skø fikse litt, ordne dei sænste tingi... Magisk, og eg fylles mæ spent forventning!!

Dokø, og forebuing te "hopping" frå bilferga - uten kyllingutgang... Tøff start på dagen, fe ein som æ sø høgderædd!!! :-)

Fergeturen ut æ lang... Å sei at eg ikkje æ nervøs, vi vera løgn, fe det va eg! Prøvar å finne ut høss kroppen æ... Mæn det kjænnes "stilt" ut! Liksom litt flatt... Det æ ofte ein små kjip følelse!
Hyggleg mæ prate selskap... Ein brite (?) kjænnte meg att, han hugsa meg frå 2007 og syns eg ser meir "fit" ut i år!! ;-) Eg må læ - haha, å eg fortel han at i 2007 va eg gravid, ansikt-uttrykke hans æ fantastisk!! Lett å ynske inane ein bære tur i år enn frå 2007... Været og vinden æ på kåns side, og formen æ bære, fe kån båe!! :-)
Bommen framme på båten øpnar seg og me fær mauglegheten te stande på kanten å sjå ut, fyri me slepper ut i dæn mørke og kalde fjorden! Høppet mitt frå ferga såg nok ikkje veldig imponerande ut... Der eg kravlar utpå kanten på ein veldig forsiktig måte... Når eg hekk ut frå kanten ette bare armane æ ikkje fallet sø høgt - mæn det æ alikavæl sugans og svært friskt å bli omfavna av vatn og bobler når eg slepper kanten og treff vatnet! Lær av meg sjov, og kan høyre der æ andre der ute som lær litt au, såg ingen andre der ute, som bruka sama metode fe å kåma seg te "startstreken"...

Svært fornøgd mæ svømminga i år!! Ikkje veldig kald, og "fekk puste" heile vegen!

Svømminga gjekk sø bra!!! Eg tenkte på alle styrketræningstimane gjænom det sænste året! Om teknikken ikkje æ sø god, æ eg i stand te svømme på under 1.20 på styrken! (No skø eg snart prioritere eit svømmekurs - trur eg!:-) ) Følte eg va mæ på ein konkurranse, eg hadde følk rundt meg heile vegen - det he eg nøk aller upplivd før! Og eg tippa eg va halvvegs, når fyste - mann satte seg på sykkelen... :-)
Kroppen kjæntes litt dau, mæn eg tenkte heile tida på høss artig det va, å høppe frå ferja! Og sø va eg sikker på at alt kom te bli bra, bare eg kom meg på sykkelen! :-)

Når det ikkje gjæng fort, og farten uteblir, då må ein ta seg tid te å nyte natur og omgjevnadane! 

Mæn om eg syns eg va dau på svømminga, blei alt veldig mykje tyngre på sykkelen... Fe ein vanvittig følelse... Eg hugsa på turen min uppivi mot Trollveggen, der eg nesten ikkje kom upp ein bakke på 8% stigning, fordi beina va heilt tomme... Og DÆN følelsen hadde eg NO... Eg tenkte mæ skrekk og gru, "bare" 18 mil - mæ dei beina! Papa va fantastisk, og starta allerede på Dyranut mæ å fortelle meg - "Det løsnar snart skø du sjå, Marie! Det løsnar snart"!

Eg bestemte meg bare fe å feire kvør mil, mæ å synge "Sweat dreams" - i OL ånd! Bevisst tenke at eg æ HELDIG - eg æ frisk, he framifrå god helse, og  sjav OL heltar kan vera uheldig mæ sin store dag! Då skø eg ta min dårlege dag - mæ eit stort smil!!! Te og mæ kvit trøye æ ein bra prestasjon, når kroppen ikkje æ på lag mæ viljen!! :-)

Gøtt selskap upp te Dyranut!!! Glade, mæn ikkje spesielt raske... :-)

Der æ sø mykje hygglege folk i løypa! Eg æ ikkje vane mæ å bli passert av 50 syklistar, mæn fekk heiing og støtte frå alle som passerte, og supporten te dei alle va glade og inspirerans!!!  "Sweat dreams are made of this!"
På veg mot Geilo syns eg sykkelen gynga litt... Det gjekk trått framivi, og gira fuska... Eg finn aller ut høss gir eg skull bruke, fe det høppar og klikka uansett... Gaula te papa 8som sto mæ svært tette mellomrom, mæ eit blitt fjæs og baud på alt gøtt!) at eg må byte dekk i fyste bakken upp frå Geilo! Tok ein liten strekk, og åt litt, mæns papa skifta ivi te eit treningsdekk, mæ vælfungerandes gir! :-) Det va lurt, fe bakdekket va nesten flatt, og det føles lettare å sykle uten gynginga! :-)
Mæn sjav mæ stopp og liti matpause, bli eg heilt arm upp fyste bakken frå Geilo! Fytti, trur eg sykla 6km/t uten å velte... Og måtte eta alt eg hadde på sykkelen... Beklaga ivife nokon væntande support, dæn seine farten min, det burde ikkje vøre løv å sykla sø seint - mæn dei uppmuntra! Og på toppen feirar eg ændå ei mil, mæ sang og ei ny flaske mæ kald cola!! "Livet æ hærleg" - fe regnet kom, au som eg hadde sett sø fram te! Ein real dusj i andre motbakken frå Geilo! Nydusja, og ettekvørt litt stive fingrar og hændar gjor det litt vrient å gire... Mæn upp trong eg ikkje mange gira å velge mellom, og nevi ha eg ikkje tenkt eg skulle trø ein meter... :-) (I alle fall ikkje dænna dagen - spare på alle kreftene!:-) )

Bakken, eg trudde eg måtte høppe av sykkelen å trille upp... Eg va heilt tom... Sykla sø seint det va maugleg - uten å velte, og åt og åt, og åt og åt! Bananer, polarbrød mæ spekeskinke, bars, drakk kola og vørterøl! Fult måltid og væl sø det...  

Det surra og gjekk... Seint og sikkert! Upp Imingen måtte eg feire litt i kvør sving - glede meg ivi ein fantastisk god gel, farris og ride shots!! Sø heldige me æ!!! Vinka te alle eg såg, og tok faktisk att ei jænte uppi bakken!! Å der kom jammen meg ændå litt meir regn... "Det løsnar snart Marie, det løsnar snart!" Fantastiske papa, som skjønte høss han skulle motivere te framdrift!! ;-) Litt meir teknisk trøbbel fekk eg i værste regnet ivi Imingen... Då fekk eg ikkje gira! Hell, eg hadde tri gir å velge mellom... Eg veit ikkje heilt høtt som gjekk gale, mæn mæ litt ivrig skruving, å pussing av virar og skiver, ordna alt seg! Eg fekk i alle fall bruka dei tunge gira att!
Eg måtte læ litt att då! Ny svindyr polar pulsklokke og GPS, som ikkje klara finne hverken puls hell satelittar ein heil dag... Flatt bakhjul og kranglete gir - sjav om alt ha fænje ivihaling litt tilegar på sommaren, og blitt testa væl og længe, slik at eg va sikker på at alt ha fænje strekt seg ut, fe sø å blitt stramma att... Det æ fint når alt slikt skjer på ein dag, som allerede va litt kranglute, syns eg!! :-)
Rulla sakte mæn sikkert inn te T2, og va fullstendig ivibevist om at i år, måtte eg bare bli veldig glad fe kvit trøye!! "Hold your head up, keep movin on. Keep your head up. Movin on"!
I T2 va der eit supportbytte, Helene Lesund tok ivi på løpedelen! Ho hadde god erfaring frå 2009, der ho drog meg te topps på ein super måte!
Eg småjogga, sakte mæn sikkert, og bestemte meg fe å jogge to kilometer, og "feire" mæ tydleg jubelbrøl og sang!!! Små, korte mæn veldig ivikommelege mål, som va vært ei feiring!! :-)
Eg hadde det svært bra, sjav om krøppen ikkje va på lag! Eg sang høgt, og lædde høgt av meg sjov! Gleda meg allerede veldig te neste år... Og tænkte veldig på Anne Jupskås, som aller hadde vøre på Gaustatoppen før, og som eg hadde bedd te topps - fe å ta meg imot, og som eg kanskje ikkje fekk gje ein væl fortjent klæm, fordi eg bare sø vidt klara halde meg blandt dei 160 som fær løv te nå toppen! Eg jobba veldig mæ tanken, at eg burde rote fram det som trongst fe å nå toppen... (Fe mobilen låg att i sykkelen , og dæn hadde eg jau sændt mæ ein ana bil... Sø eg fekk liksom ikkje sagt ifrå, at eg kanskje ikkje kom te topps... Det ville ta seg veldig dårleg ut!!)

Sø FANTASTISK, å kåma te ein slik garasje på løpinga!!! Heiagjængen som ha laga plakata vænta jammen længe på at eg si kåma!!! Tusen takk!!!

Mæn mæ gøtt selskap i Helene og ettekvørt Hanne Gro og Linda kunne eg juble og feire fleire og fleire annakvør kilometerar!! Eg va sø lykkleg innimellom, at eg va heilt på gråten... Tænk høtt ein kan få kroppen mæ på!
Eg passerte ei ana jænte, som "fekk det" på løpinga... Uff å uff... Åssø klara eg ikkje ana, enn bli ændå meir glad, fe at eg ikkje hadde det heilt slik! Trudde au, at når bakkane kom, DÅ kom det te løsne... Ein hell ana gong sø skulle det bare måtta løsne! Eg va veldig klar ivi høtt som fantes inni meg!

Fe eit fantastisk skue!!!

Litt tilegar i sommar hadde sprunge frå "bønn" av bakken, og heilt te topps på rett onder 2,5 time. Då va eg au stinn i kroppen, og støl i alle musklar, pga litt intens trening. Eg prøva alt eg kunne, i å ivibevise meg sjov, om at dænna dagen ikkje va værre enn turen upp bakkane fe 14 dagar sia! Inn i bakken va eg nr 162... Hanne Gro, Linda og Helene gjorde ein unik unsats i å dra å hale meg framivi... (Eg va litt i "kvit-trøye-æ-heilt-ok-modus). Mæn meg tok sving fe sving, og papa kom te, og eg såg han ha det sama "det løsnar snart" uttrykket!! :-)
Og vettu - 150 meter frå 32km, og på 162. plass, mæ maugleghet fe å ta att to, som værkleg ha møtt veggen - DÅ løsna det!!! Eg spring, det eg kan (i dæn grad ein kan kalle ein slik spurt springing...) Eg tek att dessa to karane, og eg æ nr 160 på dæn magiske 32 kilometer skjekken!!! Eg jublar som om eg skulle vonne heile greia!!! Eg vann min eigen kamp!! Og jublar ettekvørt fe kvør bidige utdøvar, fotograf og support eg tek att på min veg!!

Ændå ein feiring!! Min 18. feiring på marathonetappa! (På ca 36 km) Sjekk ut, uttrykket - rasande fornøgd!!! :-) 

Ingvill Merete Stedøy-Johannsen og mannen Magne va i løypa mæ jevne mellomrom, og te slutt møttes me att, og dei tok bilde på Stavsro... Begge hadde vøre i tankane mine i løpet av dagen, fe dei æ makalaus blide, inspirerande og spræke - svært aktive, hæg ette hæg igjænom heile sommaren! Då burde eg karre meg te topps - som "ung og sprek" !!! 

Snakk om å vera glad, fe å få løv te kåma te topps, på eit slikt år!!! Målet mitt blei sjavsagt å mørne Helene alt eg kunne i steinrøysa mot Gausttoppen, og legge einn ein sluttspurt på toppen, få sø å "springe" ifrå!! :-)

Eg kunne ændleg rope - " DET LØSNA!!!" Sø mykje bære seint, enn aller!!! Eg kravla på alle fire, der det va maugleg, og sprang på ein slik måte at eg strakk baksida av lår - fe å unngå krampur! Eg æ ikkje vane mæ krampur, mæn eg kjænte ei ubehagleg murring... Drakk farris og eplejus, og supa i meg ein sænste gel... Rakk å juble fe at det skulle bli Gruleg længe te neste gong eg skulle supe på gel!!! :-)
Der æ jammen mykje ein kan feire, på ein lang dag!!! På dei sænste ti kilometerane passerte eg nesten 30 utdøverar... I mål va eg nr 132!
Og Anne, eg kom upp te deg, og fann deg på toppen!! Fekk min planlagte vørterøl, og ein lang god klem! Sø bra, du sto der å vænta i vær og vind!! Tusen takk!
Fytti sø glad eg va, når eg ændå eit år, kom meg i mål på svart trøye!!! På ein sø " langt uttafe god dag", tænk då, høtt eg hadde prestert på ein maks dag!! Ja, eg gleda meg allerede te neste år!! Eg skø vera mæ, heilt te dæn dagen alt klaffar, og eg kan karre meg i mål, og tænke - at bære enn detta æ eg ikkje! Det kan ta eit år, det kan ta fire år, det kan ta ti år. Sø længe det æ maugleg, sø længe helsa hell, og sø længe eg finn sø stor glede i å krysse ei mållinje, på litt ivi 15 timar, skø eg juble i takknæmmleghet - fe at eg, kan gjera akkurat detta!!!

Eg he vøre jevn på Norseman, tidene 15.15 (2005 - super fornøgd!) 14.46 (2006, magetrøbbel, mæn gøtt fenøgd!) 17.52 (2007 - ikkje fenøgd i det heile, innte eg skjønte eg burde ver Svært fornøgd) 14.48 (2008 - Super fornøgd!!) 15.26 (2009 - tung dag) og 15.05 (2012 - tung, mæn glad dag i tur tempo!) Og neste år - kjæm eg tebakars, om eg fær startplass! Eg GLEDAR meg!

Nokon trøyur "smakar" bære, enn andre!!

TUSEN TUSEN TAKK, fe ændå eit år, mæ fantastisk og heilt uunnværleg drahjelp, Helene!!

Fe ein fin gjæng!!! :-)