Om detta æ min fyste marathon hell ikkje, æ væl au litt som ein ser det, mæn fe meg va det eit VIKTIG løp!
Det he vøre litt trist ein periode, sia dæn vanlege haust - influensaen kom - som vanleg og "øydla" halvmarathon løpet i Oslo fe meg + eit par vikur der planen va mykje løping og fult fokus på fart... Eg hadde SØ gruleg lyst te å få te løpinga dænna hausten, og eg hadde lyst te å gjer eit marathon forsøk, der eg va i form!
Antal timar på beina, alt i alt æ litt skræmande ( når eg uppsummerar timar ette Trollveggen i slutten av august). Haustens langturar he kun foregjænge i skog og fjøll på jakt ette ulldøttar! Det æ litt tynt, når der framme ventar 42,2 FLATE, asfaltharde kilometer og væntar på MEG! Fartstrening he vøre heilt fråverande, sænste intervall/farts - økt hadde eg kanskje under Trollveggen Triathlon, og det bakkeløpet der va meir trening på krabbing, enn å få fart og flyt i beina!
På flyet te Austerike og marathon i Wien va eg ikkje gruleg glad... Det føltes lett å ver litt mutt, beina mangla trening og hovudet mangla tryggheten - på flyet altsø! Muttheten va der heldigvis ikkje plass te i Austerike!
 |
| The Seidl family should start a travel company! Great time, good memories! |
Gøtt selskap æ terapi!! Heilt klart! :-)
Heimelaga mat, svømmetrening i utendørsbasseng (fær sjav meg te få lyst te svømme!!), "vennemiddag" (der eg he dårlegaste IM slutt-tid...), omvisning i VAKRE Wien i sol og flott vær - det gjer meg i alle fall bare glad og fri fe bekymringar!! :-)
Marathonen kan bare kåma, og eg skø stå distansen!!
LCC marathon æ "eit løp" mæ mange distansar.:-) Der æ 7km, halvmarathon og full marathon, samt 20km og 50km kappgang! Kanskje ein av dei flataste marathonane som finnest? (Viss eg ividriv litt sø æ der kanskje 20 høgdemeter på runden...)
Tyngst å tenke på va kanskje at eg skulle fullføre 6 rundar a 7km + eit 198m langt uppløp! Uppløpet va eg ikkje viar bekymra fe - meir alle rundane! Planen va å springe jevnt, uten støpp - jogge gjænom dæn eine drikkestasjonen og gange fe å ver sikker på å få i meg nok på mat og drikke, på stasjon nr to, kvør runde!
(Mæ jevnt, va planen 38 min på kvør runde - som gjev ei slutt-tid på 3t og 48 min!)
 |
| GREAT company, is therapy!! Regina on her first start, 7km and me on my first marathon! |
Startfeltet tel ivi 1000 mæ startnr! :-) Va superglad når Regina Seidl bestemte seg fe å ver mæ å springe - mæ sitt aller fyste start nr!!! Startfeltet va stort - starta kløkka når starten gjekk, mæn det tok meg 53sek fyri eg passerar startflagget... Det va greit! :-) Åssø la eg i veg!!
Det gjekk lett - ufattleg lett, syns eg jogga seint! Mæn innsåg fort at der va rom fe å gange på ein liten smell om eg ikkje passa på, fordi EG skulle IKKJE halde fyge mæ halvmarathonløperane!!! :-)
Syns eg heldt eit ufattleg jevnt tempo dei "fyste" tri-fire rundane - og eg syns det gjekk fantastisk!! Det va ordentelg artigt! Va ikkje heilt presis når eg trykkte på "lap" på kløkka, bare ein "lagleg" avstand frå matstasjon to, - sø eg fekk rundetider som viser alle 38min!! :-) (Reelle rundetider æ visst meir rundt 36 min!) Skaffa meg eigen heiagjæng - som vænta på meg på kvør runde! (Tyskerar mæ Bjørn Dæhli luvur mæ norske flagg!!:-) Regina stillte upp som support ette sitt eige løp, passa på å gjeva meg gel og uppmuntring! Det va bare fryd og flyt!
Wolfgang dukka upp i runde fæm, i løpetøy! (Tippa han va bekymra fe høss sænste runden kom te sjå ut...) Heilt sant, dei fire fyste rundane, då va eg marathon løpar, hadde gode steg, va lett og glad!
Noko utpå runde fæm, kom treningsgrunnlaget mitt te syne - beina hadde det vondt! Musklane protesterte vilt... Å eg hadde fremdeles 9km att!! Ganging/rusling/spasering - alt som minte om noko ana enn jogging va utelukka!! Eg SKULLE KLARE det!! :-) Fokuserte veldig på gnagsåret som pulsbeldte hadde klara å laga på dessa tri timane - alt fokus på det gnagsåret fram te drikkestasjonene der eg starta på sænste runden!! Runde fæm hadde rundetid på 40min, og eg grua meg vilt te runde seks!!
Bestemte meg fe å få detta undagjort, telle ned km fe km - alle kilometerane SKULLE under 6 min! Heldigvis dukka Wolfgang upp å spurde om han skulle springe sammen mæ meg... Når du æ sø uttafe æ det væl mest vanleg å takke "nei"? (Tenkte: å springe sammen mæ meg no, det kan du bare drite i, eg he meir enn nøkk mæ å seta dæn eine foten framfe dæn andre, om ikkje du skø få meg te å seta dæn eine foten framfe dæn andre litt fortare...) Mæn eg seie (litt uventa) "Ja" te selskap, og TAKK fe det!! :-)
Mæ selskap fær eg fokus på å springe meire rett (ikkje som ei gamal krokut kjering som he glømt rulatoren...) Og eg æ i stand te seta dæn eine foten framfe dæn andre, litt fortare! :-) Syns musklane hyler i protest kvør gong foten "slær" i bakken, og æ ikkje i stand te noko fartsauke - sjav om eg he aller sø lyst dæn sænste kilometeren! Litt ekstra æ sjavsagt maugleg å finne fram når der æ 200 meter att - mæn ikkje nok te kåma under 3.50... Mæ uppløpet tok eg siste runden på 41 min... Slutt-tii blei: 3.50.13! (Eg bomma mæ to min og 13 sek på målet - det æ heilt greit!! :-)
 |
| Thanks a lot, Wolfgang, for make me going on,on the last lap!! |
4 kommentarer:
Grattis!! Godt gjort uansett form og tid!! ;-) Slikt som dette blir man glad av å lese altså ;-)))
Så artig "race report".
Veit du Marie, du skriv så utruleg artig og morsamt!
Og godt at du hev humor, det er det mange som kunne trengt litt altså, som berre er opptatt av sluttider osv og analyserar alt i hel. Men du skriv med slik innleving om løpet ditt!
Gratulerar enda ein gong med det "fyrste" maratonløpet ditt! ;)
Høyrest ut som ei flott oppleving maratonhelgi di!
Men Marie, du må ikkje underslå dei maratonløpa du har frå før. Det er jo heilt rått å ha gjennomført så mange IM-triatlon som 30-åring. Eg har berre ein, men den er eg kjempestolt av. Og maratonløpet derfrå hører sjølvsagt heime blant dei andre maratonløpa mine. Det sjekka eg forresten med Kondis, rett før eg passerte mitt maraton nr. 100. Dei sa at den sjølvsagt telte med saman med dei 99 andre maratonløpa mine. Ultramaraton, derimot, blir ikkje godkjent, med mindre det er offisiell tidtaking etter 42,2 km.
Det æ bra viss det va litt artig lesing, fe eg hadde eit MOROSAMT løp!! :-)
Å eg tel marathonane mine, som marathonar, mæn dænna skulle eg nok tatt fe eit par år sidan... Bare fordi dæn gav meg sø veldig TRU på at eg kan! :-)
Gledar meg allerede veldig te neste marathon-løp!:-)
Legg inn en kommentar