Rauland Power Climb 2012

Lett å kåma i "den rette stemninga", når ein "minglar" mæ dei rette folka... :-)

 Soli skein frå skyfri himmel. Det va påskesteming, og +12 grader i skuggen, laurdag fyrimiddag. Eg he nesten ikkje hatt på meg ski, dænna veten... Mæn ein bakke på 1300meter skulle eg væl klare å kåma meg upp - på ein slik flott dag? Skulla i alle fall på at Sakarias kom te syns det vill ver veldig artig å reise te Rauland å gange på ski!! :-) (Ja fe han he jau vøre "veldig" ivrig på ski i vet...:-) Åssø hadde eg eit minne om at eg syns det va sø veldig artig å ver mæ i fjor! :-)

Det æ klart at det æ artig å kunna køyre kun 2mil, åssø kunna "mingle" mæ dei store skistjernene - Therese, Kristin og Vibekke! :-)  Steminga på Rauland æ i alle fall heilt på tøpp - og derfe æ det lett å stille te start - sjav på tynt trænings grunnlag (på ski dænna veten)!

Barneskirenn - som Sakarias tok veldig alvorleg... Han gav seg ikkje fyri han va HEILT på TOPPEN!! Inspirerande!! :-)

 Sakarias va ikkje heilt sikker på om han hadde sø vedig lyst te gange på ski, mæn ette litt att og fram kom skiskoa på. Han fekk mirakel-glider under skia og blei ettekvørt veldig motivert te gange nokon meter på ski! Det va eit fint lite startfelt - fe dei mellom 3 og 7 år! Sakarias va nok heilt sitst ut av starten, mæn han hadde eit inspirerande jevnt tempo - og han gav seg ikkje!! Når han hadde gjænge halvvegs upp i bakken, va der ikkje fleir ungar å gå forbi - for då hadde jau dei andre gjeve seg, og va på veg ned att... Mæn han skulle ikkje snu!! :-) Far min, kom og tok ivi - slik at han kunne fortsette å gange sø langt han måtte ville! Og eg stakk ned  att te starten - veldig inspirert!! :-)

Eliten spring ut og upp fyst!! :-)

I år, stilte eg meg i baktroppen... Litt dårleg valg...

 Litt i Sakarias stil, kom eg meg seint te starten, og måtte stille meg i baktroppen... Det va hyggleg, mæn ikkje sø veldig lurt, viss eg hadde hatt lyst te seta "pers"... Planen va å starte roleg, å ta ut resten siste halvdel av bakken! Å gange roleg i starten va jau ikkje eit valg, der va ikkje plass te noko ana enn å ta det heilt mæ ro, og vænte te felte strekte seg litt... Styrken i beina va ikkje dårlegar enn i fjor - sø eg angra veldig på valget av å danne baktropp i år - det skø eg prøve å hugse te neste år!! :-)

Fystemann upp - då bli det ofte trångt om plassen!! :-)

 Det gjekk lettar enn eg hadde trudd upp bakken... Ikkje det, det æ jau bratt, og då æ det jau tungt - det æ fult maugleg å ha makspuls! Mæn mjølkesyra kjænte eg ikkje noko te i år! Sø når halvvegsflagget va passert, gjorde eg ein innsats mæ å snike meg forbi ein og to - litt på utsida av uppmerka trase! Eg fekk gjort ein siste spurt heilt mot toppen - då eg fekk snike meg forbi ein mann - prega av mjølkesyre og blodsmak i munnen (det  veit eg sjavsagt ikkje - det bare såg veldig slik ut - han va i ale fall ikkje viar motivert te gjera noko fartsauke - då eg gaula - "bare 200 meter att - no aukar me farten litt og sø tek me ut resten..." :-)

Vel fortjent skål - og reklamering av YT!!
Tusen takk Imke - fe fantastisk selskap og berolegande evner, og som fotograf!:-)

 Syns nok kanskje, det va litt trist å ha vøre mæ på eit motbakkelpøp å ikkje kjænne følelsen av å tatt meg meir ut... Mæn alt slikt blei glømt - då eg såg Sakarias springans på toppen - upp og ned småhaugar i lyngen, og far min kunne fortelle at han hadde gjænge heile vegen - upp, på eigen bein!! I mål samtidig som Therese! :-) Det va TØFT det!! :-) Sakarias såg au uforskamma pigg ut - slett ikkje prega av å ha gjænge bratt motbakke!

Ein strålande dag - bli magisk, når ein fær sin heilt egen gullmedalje!!

Gullmedalje rundt halsen - då kunne Therese og Kristin bare ver sø store skistjernur som bare det!! Dæn einaste Sakarias kanskje kunne tenkt seg å bli tatt bilde sammen mæ va Kaptein Sabeltann...:-)

Bilde æ tatt frå "VisitRauland" og viser traseen! VAKKERT!! :-) OG jadda - me sjåas neste år au!! :-)