"Skiing is a dance, and the mountain always leads"

Eg innser at eg likar å notere ned vikur som gjæng bra, åssø sjå burt ifrå dei dagan som æ litt kjipe... :-)
No, når eg sjov kan notere ned ei fantastisk bra vike, og det æ lett å finne høgdepunkt!:-)
Ski æ fantastisk - ein dans, det he eg nok jamt meint... Mæn no æ det svært nærme at eg syns løping (vel og merke uttafe asfaltvegen) kan nærme seg sama status... Eg he i alle fall prioritert løpeskoa, fordi eg he LYST, og ikkje fordi eg syns eg burde/må...

(Tilfeldig høgdepunkt 1)

Kæffor heiter dæ å "gå på ski"?

"Kæffor heite dæ å gå på ski? Dæ burde heitt å gli på ski"!

                                        Sekken blei pakka mæ sjokolade, apelsin og bølle. 

                                       Under skia va tri år gamalt klister, det spila ingen rølle.   

                                               Vinterferie, sundag og solskin frå skyfri himmel blå.

                                     Traska av garde som typiske turistar, uten tid og mål å nå.

I kvør ei lagleg solkro, hadde ski(og skuter)turistan sett seg ned.

Det lukta bål og grilla pylsur, alle smilte og vinka som bare det.

Lett å skjønne høffe følk va ute å ville nyte varm sol og vakkert ver.

Ikkje kvør februardag me kan upplive påskestemning, her.

Me valgte nok løyepun som ikkje va fe harde.

Sjav mæ kontrolert puls, susa me fort av garde.

Me fekk då god tid te tænke på,

høffer heiter det , at me skø  "på ski gå"?

(I mange tilfelle hadde det passa langt bære mæ, "idag skø me ut å gli på ski"!:-)

Tusen takk Steinar, fe strålande hyggleg selskap! 

(Når ein vel "snarvegar", æ det ikkje nødvendigvis trikkeskinner, heile vegen)

(Tilfeldig høgdepunkt2)

Skaretur... Sø lett å gange, og ein kan gange ivi alt! (Og, ja eg veit - guten  he joggesko...;-)

Gange på ski, kan følas som ein dans, mæn det kan jamme ein god fottur gjer au... Ændå ein strålande vakker dag. Ette ei nått mæ minusgrader, kunne me ut å teste skaren, både store og små. Me kunne springe hør me ville, finne nye vegar te kjænte (hell ukjænte) toppar! Upp te Røykjilsåsen, på joggesko...:-)  Når me skø leike Tarzan og svinge kån frå tre te tre, og stupe nevi bakkar, me vanlegvis ikkje kjæm kån ned... Sø æ det ikkje bare ungan som he fænje ut ei god dose mæ energi... :-)

Vakkert "påske-stemnings-vær" = energi! :-)

(tilfeldig høgdepunkt3)

I løypun der me sænst hæg hadde ein strålande skitur, kunne eg idag springe på skaren... Som å springe på glattisen... Va litt i tvil om eg skulle "ta sjansen" på å bruke skiløypun te springe på føtane i. Ikkje sikkert alle skituristar syns det æ ok... Mæn å prøve æ jau ufalreg, sø fekk eg hell sjå, om eg blei i vegen fe følk og hell måtte snu... Lysta te å springe langs trafikkert veg va ikkje sø fristans, når eg visste høss lett tilgjengeleg Gjeslemoskaret va, på føtan... Turen blei lang, eg kunne bare springe og springe. Bare to stk på ski (dei furta ikkje ivi at eg va der på beina... :-) møtte eg i løypun ein slik godværs-dag!
Soli skein, svetten rant, det va påskesteming, kroppen va lett og tanken "Running is a dance, and the mountain always leads", streifa... :-)

Icebug Anima-l, he eg veldig sansen fe! Sit gøtt på foten, gøtt feste og god løpsfølelse, (he jau bare fænje testa dei på is og skare), dei skø funke  i terrenget - på barmark au. Syns ikkje noko om å springe på asfalt mæ dei... (Måtte det, bare litt, fe å finne nok is...)