Eventyret i Haugesund

I bilen heim, frå Haugesund blei eg spurd, "Høtt va det som va sø vakkert mæ Haugesund då? Høtt æ liksom spektakulært, som gjer at turistar skø kåma strøymande hit?" Det æ heilt sant,  løypa besto ikkje av stupbratte høge fjell, kalde isbrear, fare fe sludd ivi høgaste toppen, ikkje va det spektakulært kaldt i vatnet og inge bestiging av hverken slalombakke hell steinrøys fe å kåma seg te mål! Og akkurat det va fantastisk!! Ikkje nok mæ at løypa va "folkleg", gjænomførbar fe både mosjonistar på tur, og superrask fe eliten - mæn det heile blei ramma inn av blå himmel, sol og varme, og eit FANTASTISK varmande og engasjert publikum!! :-) Og hygglege deltakerar!! ("Hei", Geir!)

På startstreken hadde eg kvilepuls (under 65... det fær vera kvilepuls nok!) Fordi vatnet heldt komfortable 19 glader! "Månemannen" av Vamp, ein fantastisk ivrig speaker, ca 1000 publikummerar og liv på ein triatlon start - I Noreg, det va fantastisk!! "Ja vi elsker" summa ut, og ein "stakkars" lur - frå ein vikingbåt skulle prøve å ividøve alt livet på land og i vatn, og markere starten!

Kanskje min raskaste svømming - tross pusteproblemer i starten... Artig! :-)

 Eg he fremdeles ikkje svømt noko særleg... Sø eg va ikkje klar ivi at eg hadde blitt større det sænste året... I alle fall fekk eg store pusteproblem ette ca 150meter... Prøva å ivibevise meg sjov om at detta va bare innbilning, og at detta he eg gjort før og heile dæn prosedyra der, mæn når eg ikkje fekk puste ved å svømme bryst mæ høvude høgt ivi vatn... Og at eg blei svimmel, då bare stoppa eg opp, og drog ned glidglåsen på drakta... Litt knotete æ det sjavsagt, å trakke vatn og dra ned glidlås og styre mæ borrelås og alt det der, når starten he gjænge... Mæn mæn, det vi sei, at eg skø ta eit par økte mæ drakt framivi!! :-) Rytmen kom mæ ein gong eg fekk puste... Syns eg fekk godt tak i vatnet, og va på jakt ette badehettur... Altsø, eg skulle bare ta att dæn mæ blå drakt der framme, og sø ein te mæ blå drakt, og sø va der jammen ein som svømte bryst i kjæmpe fart... Distansen 1900 meter æ perfekt... Lett å halde trøkke uppe heile vegen... Noko av det beste eg he prestert på svømming trur eg... Superfenøgd! :-)

Haha - min mest stabile support i både med og motgang, dænna dagen i "buzz" drakt, og eg svært begeistra inn ette syklinga!

 Me fekk sykle på vegar som va heilt, heilt stengd fe trafikk!! Vind i ryggen, passe kupert, rullans terreng... Ingen lange seige motbakkar, men nok te få god variasjon på sykkelsete! Speedometeret på sykkelen funka ikkje dænna dagen hell... Mæn eg hadde puls på klokka idag då, og ha ein følelse høss det låg an... Nokon parti va bare flyt og fart, andre parti va eg litt treg og seig... Litt grov asfalt somme sta, mæn det merka du nesten ikkje, sia folk va sø ivrige te heie og juble!! Det va mykje folk langs løypa, og dei hadde værkleg satt seg te, fe å bli der og heie te sistemann for febi! (Såg slik ut, der dei sat mæ store norske flagg, bjøllur, campingstolar og bord, termos og nistekorg!) Det va sø hyggleg!! Noko av det artigaste eg he vøre mæ på! Naturen æ vakker, særleg fe meg som kjæm får fjøllheimen... Kyst-idyll!! Ni mil æ au ein veldig fin distanse... Når der dukka upp 20 kilometer skilt, blei eg sø glad, tænk bare 7mil att!!
Ette 50kilometer skiltet kjænte eg at eg fekk ei fluge krasjans in i hjelmen... Tenkte ikkje meir på det, fyre det ette stutt tid tok te brenne - uuppss - eg taklar ikkje kvefse-stikk sø veldig gøtt... Sø det blie bråstopp og hive av hjelmen og riste på hår!! Eg he fremdeles tri store kular i høvude ette sinna kvevs, som ikkje ville vera mæ på sykkeltur!
Og når 70kilometer skilte dukka upp, langt under to timar seinar, lædde eg høgt - haha bare to mil att - det æ lett! :-) )

Skiftesona (i bakgrunnen) va ein fotballbane, god plass te kån ca 400 stk i år, og stor nok fe 1500 neste år!  :-)

 Å skryte på meg lette bein på løpinga, vi vera stor løgn! Mæn om beina va tunge, va høvude og eg lett og glad! Syns det gjekk smått, mæn jevnt! Tok meg sjavsagt god tid te nyte stemninga og synge mæ!

Imke, folka mine blei glade fe å sjå det blide ansiktet ditt under løpinga!! :-)

Jubel og bjølleklang, venner og (ikkje fult sø kjænte) hygglege utdøverar, "Euphoria" på høgtalaren = eit lite stykke norsk triatlon eventyr!! :-)

Å kunne ta sænste innspurten i mål sammen mæ Sakarias (fe fyste gong), det va stor stas!! 

Trur nok, at mæ litt sterkare vilje, at eg hadde klara å sprunge nokon minutt raskare... Trur det va Kari (nr ein i mi aldersklasse) som spurde meg ette målgang, om eg fekk det "litt" på løpinga... Jada, løpinga va blytung - samanlikna mæ sænst hægs løping... :-) Mæn Trollveggen væntar på meg neste hæg, og planen æ å få mange mil på sykkelen, på veg uppivi! Litt krefter att te det, va viktigar enn tid og prestasjon...

Sakarias mæ fortjent medalje, i tolmodighet og eg i mål, glad ette eit lite stykke historie, eit eventyr eg varmt anbefalar andre - både spreke med store ambisjonar, og dei som bare skø vera mæ og få ein god upplivelse!

Å reise på tur, uten forventing, uten målsetting, uten å ha tepassa treninga og tru at det bli ein lang dag i regn - det kan hænde at det gjer turen te Haugesund, akkurat dænna hægi te eit glansbilde av lykke... Og at tur mæ forventing, rett uppladning og regn ikkje hadde gjort dagen te eit slikt vakkert eventyr... Mæn det slepp eg tenke på - eg tek mæ meg alt som æ gøtt!! :-)
TUSEN TAKK, te alle som heia, både tilskoderar og deltakerar!! Tusen takk, Haugesund - fe eit svært hyggleg eventyr!