Trollveggen triathlon 2012

Syns eg æ sø heldig, kan gange frå eventyr te eventyr... Trudde kanskje det skulle bli litt vrient å toppe førrige hægs IM Haugesund - mæn i ein ana "sjanger" sø æ Trollveggen ændå meir eventyr - enn Haugesund! Det æ fult maugleg å skrive bok, om Trollveggen Triathlon, sø her kjæm eit langt samandrag, frå ændå ein god dag!

Skødda ligg tykk uppi fjellsidene, du kan kjænne at fjølli æ høge, uten å sjå toppane. Glimt innimellom gjer at ein føler seg litt liten  i eit mektig landskap! Vegen nevi dalen fører deg djupare og djupare - ned mot ein grøn fjord... Litt kaldt gufs møter meg når eg øpnar bildynni - fjorden æ ikkje veldig varm... Mæn om fjorden æ kald, æ folket varmt og hjartelege! Triathlon menneska æ jau ein stor god familie, sø det varmer alltid å møte kjænte blide fjes!

Noko låg skødde, vatnet væntar på kån, og Richard ynsker alle deltakarane  varmt velkommen! 

Richard (Merlid og familien) gjer ein kjæmpe innsats fe at kvør og ein skø få ein unik upplivelse - om du æ superrask elite, hell he tænkt å krabbe upp te Stabbeskaret på alle fire, stupe ivi målmatta - som sistemann! Og du føler deg trygg og heldig frå du kjæm dagen fyri konkurransen, te du reiser derifrå dagen etterpå (hell om du kjæm seinar/tilegar og reiser før eller seinar)!
Gåsehud fær du garantert (om du ikkje he kjænt antydning te det tilegar) på pre-race møte! Bilde og svært passans musikk, gjer at sommarfuglane dukka upp i magen, og håra reiste seg på armane, det æ VAKKERT, mektig og nasjonalromantisk, naturen som vænta på kån! Distansen æ slik ca 1200meter svømming i Isfjorden. 34km sykkel mæ ein forholdsvis flat sveip upp langs "dalen" langs uppom Trollveggen, sø snu og ned att te Sogge bru, då bers det sø upp bakkane te Trollveggen platået. Te slutt æ det å finne rytmen mæ joggesko i ur, røys, sno og sti upp te Stabbeskaret, ca 5,6km.
Mia (datter te Richard) ha ein fantstisk presentasjon av løpet, som vænta på kån! Eg hugsar aller best, ho sa me skulle ha merkebåndet som va lagt ut, på heile løpedelen - mellom beina, då va me trygge!! :-) Og Richard smilte lurt, når han sa det va 13 grader i vatnet, og at det kanskje æ litt kaldt te svømme alle dei planlagte 1200 meterane... 13 grader, du liksom... :-)

Svømmestarten!! :-) Foto: Anne Marit Eide

Kroppen æ ein fasinerans maskin... Dagen fyri, altsø fredagen vakna eg sigen og seig på alle vis... Følte meg mildt sagt tom - meir forkjøla sliten! Det kan jau hænde at det blei litt rikleg mæ træning, fe min del, mæ halv IM distanse sundag, bakkedrag-styrke tysdag, sykling ivi Imingen + løping på onsdag, og sø sykling ivi Valdresflya mæ eit par ekstra bakkar på torsdag (alt utenom sundagen, i heftig norsk sommarvær og temperatur...) Fe meg bli detta meir enn nok, sø eg hadde ingen store forventningar te Trollveggen... Eg va faktisk ganske usikker på om beina mine ville sykle meg upp te Trollveggen platået... Sænst sykkeltur, torsdagens sænste bakke, på bare 8% stigning hadde ændt mæ fullstendig "havari" ette bare 3,4kilometer upp i bakken, då havna eg onder ei furu, og gørr åt sukker... :-)(Mæn alt dette æ jau ein litt ana historie...) Uansett, iskald svømming, låg å murra, som litt bekymring fe høss resten av Trollveggen - dagen kom te gange...
Møtet mæ vatnet va grusomt kaldt... Eg vippa meg forsiktig uti, frå brygga. Prøva veldig å skaffe meg roleg puls, og full kontroll ivi følelsane som surrar vilt rundt i kroppen, når det æ søpass kaldt... Det strider veldig imot all fornuft, å stappe høvude onder vatn, når det æ sø kaldt... Eg orka ikkje noko ana enn veldig høgt-ivi-vatnet-mæ-hovude-brystsvømming dei to minuttane eg befann meg i vatnet, fyri startskøte skulle gange! Te og mæ dei fyste taka mæ crawl, ette at starten gjekk, foregjekk mæ høvudet høgt ivi vatnet... :-) Mæn det tek ikkje lange beita, fyri kroppen æ i konkurranse modus, og gløymer alt om kaldt vatn... Det gjæng an å få te heilt ok svømming, sjav om det æ kaldt vatn! Eg he ikkje noko god retningssans og fær nok nokon meter ekstra heile vegen... Litt mykje sikk-sakk, mæn innimellom he eg god flyt og følelse! :-)
Ein solid krasj, mæ ein svømmar som æ langt raskare enn meg, fær meg litt ut av rytme, og svømmebrillur fulle av vatn, sø ein støpp fe å få synet i orden og vassfritt måtte te! Heldigvis fær eg hjelp te kåma meg upp på brygga, ette ændt svømming - fe meg hadde det blitt vrient ellers! Hadde seriøst trøbbel mæ å ha kontroll på muskelaturen i fjæset... Smil føles som grin, og beina ber meg upp te T1, mæn eg føler bare ein pussig nummenhet i anklar og under beina!

Dagen etterpå hadde tåka letta, og sola va nesten på veg fram... Mæn fossen og svingane hadde minst like stor magi, i tåke og lett yr!

Eg æ aller nokon racer i skiftesonene, Trollveggen æ i alle fall ikkje noko unntak!! Fryse meir dæn dagen, ville eg i alle fall ikkje!! Lause kne, ulltrøye, varme løddar! Alt gøtt på plass, fyri eg satte meg på sykkelen! Ette litt sein svømming, va eg litt meir i farta på sykkelen! Ikkje maks fart og kraft, mæn uvæntleg lett og fin i forhold te det eg hadde frykta!! :-) Syns nok at morosamhetene bjønda, når bakkane tok te! Det gjekk veldig fint, beina bare meg, som bare det!! :-) Syns sjov at livet va fantastisk, sykla lett og fann meg eit å ana mål uppivi svingane! Eg kunne sjå upp, og dei svømmesterke - kunne sjå ned på meg! OK, Cathrine (Mediaas) eg hadde veldig veldig lyst te ta deg att fyri platået, på sykkelen... Sø eg speida og speida ette grå og raud drakt, på lang og sprek dame... Om eg rakk ta deg att på sykkelen, va eg sikker på du ville springe ivi meg upp fyste og beste bakke! Supa på litt gel i sving nr to, på veg uppivi og passerte ein og anna deltakar... Hadde det sø fint! Smilte breitt og vinka te bilar, turistar, tilskoderar, glade og ikkje fult sø glade bilistar! Fossane buldra nevi fjøllsiune og dusja meg lett, idet eg passerte broa "midt" i bakken! Eg blei rørt ivi å få vera ein del av ein slik upplivelse, og bare kjænne meg lett og glad!! Det æ ikkje sjavsagt...

Snaut ein kilometer frå toppen såg eg ryggen te Cathrine! Sia eg aller rakk sjå ho, fyri ho va i mål og vænta på meg i fjor, blei eg sø glad, fe å få eit lite glimt av ho i år... Om det bare va fram te T2, og ho kom te storme av garde, længe fyri meg! Ette ein veldig fin sykkeltur (3.beste sykkeltid av damene) va eg gruleg spænt på høss "løpinga" (krabbinga) kom te føles!

Det ser ikkje ut som om det gjæng i full fart, mæn dagens raskaste dame mæ joggesko, frå T2 te topps - det æ eg veldig veldig gøtt fenøgd mæ! :-)

Ingen rekordrask T2, gjor at nokon av dei eg he passert på sykkel, passerar meg att, ut på løpinga! Det æ greit, sjov bruka eg nok ein halv kilometer te å finne ein god rytme på løpinga! Då bestemmer eg meg fe å late som om eg skø ut å leite ette geit fe naboen! (Eg he Vidhuskjeringi i Øyfjell, som eg he sprunge mange turar på - det æ ein liten times løpetur, og litt læng enn upp te Stabbeskaret! Stabbeskaret æ brattare og kortare, og eg innstiller meg på ein time og ti minuttars tur i variert terreng!) Flirer te meg sjov fleire gonger på veg uppivi, sø artig - sø fantastisk artig!! Tænk at eg kunne vera sø sliten dagen fyri, og sø lett og glad ein dag seinar... Innimellom føler eg meg som ei fjøllgeit - mæ fin flyt og god fart, andre parti æ eg meir på leit ette fjøllgeitan, og det føles ikkje fult sø lett... :-) Stadig bli eg "sekundert" av turistar som seie eg æ dame nr 5 og dame nr 6 og sø viar, sø eg lurar veldig på, høss mange damur som eigentleg rakk vera fyri meg ut på svømminga... Fe eg kan ikkje hugse at nokon damur passerte meg på syklinga... (Der va jænte, som sprang ut av T2 litt fyri meg, mæn ho hadde eg au tatt på sykkelen ænde fyri platået...) Jaja, eg trudde i alle fall ikkje eg va på medalje-jakt!! Mæn eg va veldig på jag - sammen mæ klokka!
Eg krabba på alle fire, på det brattaste, og i røysane! Og sprang sø lett eg kunne på snoen... Eg hugsar ikkje høss mange eg passerte på vegen uppivi - fe der va både deltakerar og turistar... Mæn eg hugsar ein, som sleit i snoen - mæ krampe! Uff å uff, eg hadde ikkje noko ana enn litt drikke å bidra mæ, mein eit par slurkar fekk han då, fyri eg sprang viare! Litt usikker va eg au, på om eg syns skodda va bra, hell dårleg...(sia eg æ sø gruleg høgderædd...) Uten skodde, hadde eg kanskje blitt forskrekka av utsikten, og mæ skodde - såg eg jau ingenting... Mæn mæ sperrebandet mellom beina, heile vegen - følte eg meg veldig trygg!! :-)
Hørde ettekvørt at toppen nærma seg veldig, både av hurra-rop, og av deltakerar som kom i møte - fordi dei va færige og på veg ned! Løpeløypas einaste lille pustebakke, eit lite parti mæ nevi (!!), der såg eg ændeleg ryggen te ei dame! Eg slurka i meg ein gel, fe å vera sikker på at ikkje armoda skulle ta meg, dei sænste meterane, og la om tempoet litt - fe å rekke hælane hennars! :-) Irriterans nære hælan hænnars va eg nok, i eit par hundre meter... Prøvar veldig å ikkje trakke av ho skoa - fe eg ha nok ein litt ana frekvens på mine bein... Sia sikten va ca 40meter, sø visste eg ikkje høss nære mål eg eigentleg va... Mæn me velger ulik trase rundt to(-fæm) steinar, og eg æ fyri ho i løypa!! :-) Då he eg plutseleg "plenty" av gir å ta av - og girar om! :-) Mål-linja kom litt fort, mæn eg rakk legge ein mann bak meg på dei ca 150 meterane mæ ekstra bakke-lykke!! :-)

Torodd, og eg... Dænna gongi va det eg som fekk eit par minuttar, på mi side - revasje frå Haugesund!:-) Eg æ sø imponert ivi deg, Torodd... Om eg fær tida og dagane, håpar eg på helse og som deg! (Eg træng/hell krever absolutt ikkje vera fult sø spræk...)

 Eg va bare pur begeistra på toppen - sjav mæ null utsikt... Me fekk kald cola, og heimebaka bollar, varm kaffe og heimebaka sjokoladekake! Konge og dronning - uppvartning, uansett plassering på resultatlista!!
Eg va ikkje på plasseringsjakt, eg va på tur, fe å få gode upplivelsar! Det fekk eg!! :-) Ekstra moro fe meg, æ sjavsagt at eg hadde dagens raskaste tid, av damen på løpinga! :-) :-) :-)
Mæn, fyri meg i mål, va Trude og Ann-Kristin, GRATULERER!! :-)

Pallgutar og jæntur! Frå venstre:Ann-Kristin Lien (nr2) Knut Anders Fostervold (nr2) Trude Gran (nr 1)  Henrik Oftedal (nr 1) og meg nr 3! Framme æ dæn fantastiske arrangør familien, Merlid!

 Viss du bare skø gjera ein einaste triathlon, om det æ som: veddemål, træningsmål, glede, utfordring, magi, naturglede, bygge upp naturglede, forandring, treffe nydlege mennesker, treffe maksimalt fantastiske og engasjerte arrangørar, ferie, finne på noko sammen som familie, finne på noko sammen som nyforelska - uansett grunn - då anbefalar eg Trollveggen triathlon!

Anbefalar varmt, kaffe og soft is i kafeen på Trollveggen platået!

 Både fyri og ette slike konkurransar burde ein jamt ha tid te å eta middag, treffe andre deltakerar - skryte og juge litt om dagens/sessongens hendelsar! Tusen tusen takk fe køyring, og ettekvørt veldig gøtt middags-selskap Live Kåsa, og alle andre Skagerakingar, Torodd og Anne Marit!
Og Silja, eg håpar veldig at du fann ei våtdrakt som passa!! :-)

Fin trøye, vakker natur! :-)

Eg trippar at me va upp i snoen og uri uppivi, i toppen i bak-kant! 

 Trollveggen triathlon va ein del av ein ganske lang tur, frå Telemark te Åndalsnes... På sykkel og i joggesko! Eg hadde ein magisk tur! Noreg he uendeleg av perler...! :-) 

Haha, eg syns bading i fjøllvatn æ veldig artig - sø hera frå eit vatn i området Gjendesheim! :-)