Å springe runde på runde skulle væl vera ganske sø lett?
24 timar og du veit høtt du skø
inne i tunellen bare springe og trø.
Matstasjonen æ der på kvør runde serverar karbo, proteiner og fett.
Der æ allslags variantar av mat i koppar og på brett!
På startstreken æ der mange slags følk frå alle nasjonar.
Nokon æ gruleg erfarne og "gamle".
Dei he kontroll og kjæm ikkje te ramle.
Andre he travelt og he planen klar om å knalle te sø de monar.
Når starten gjæng, spilar dei frå alle høgtalerar, nasjonale tonar.
Dei som hadde høge forventningar, og gjekk hardt ut frå start.
Spring fort og lett i mil ette mil.
Sø kjæm smertun som ei pil.
Dei aller fleste uten erfaring fær ganske gøtt erfart,
at å ta det roleg, spare litt krefter, det hadde vøre smart!
Visste fyri start at detta ikkje va døgnet mitt.
La meg sø og sei sist i feltet
og kom ingen rekord te velte.
Fe 24timarsløp bør startas; full-lada og sjukdomsfritt.
Sia eg veit høtt eg he i vente æ d vrient å bare skulle prøve "litt".
Sjov syns eg det gjekk det gruleg seint, mæn ellers relativt greit.
Eit ynske om å klare 200 rundar,
blei tungt og eg trong eit par gode blundar.
Når eg reiste heim i god tru, blei det faktisk ganske leit,
resultatlista viser 199 rundar - og eg må lade upp te ny "fight".
130km på 24 timar æ faktisk eit mål eg he lyst te klare!
Ikkje sø nøye om det bli alt te neste år,
eg skø ha frisk kropp og hals som ikkje æ sår!
Trur ikkje det æ sø nøye om det æ te Bislett eg må fare...?
Kanskje det æ lettar ute - å bare få lyst te å la timan vare og vare?
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar