Sø GRATULERER te dei to yngste jæntun, som sprang og smilte alle dei 24 timane te ændes og som runda 132km, Ylva og Anine! Sø tøft at dikkøn beviser at ein ikkje må passere 40 fe å klare kravet på Bislett!! Det va heilt rått!!
Fe dei som he lura, eg æ super fornøgd mæ mine ca 109km på Bislett detta året!!!
(Åssø ser eg at, å skrive kort om 24 timar ikkje va sø lett!:-)
Ein bør ikkje skulle på ditt og datt når ting ikkje gjæng heilt som planlagt.
Mæn eg kan inrømme; det ville vøre fornuftig å stå ivi dænna runden her!! Mæn det fekk eg bare ikkje te, det va liksom aller eit alternativ.Ette tri vikur "ute" pga virus i øvre luftvegar - som eg friskemeldte meg frå, æ ein dårleg uppladning. Mæn å vakne av sår hals nått te laurdag - burde væl fænje meg inn på tanken om å ta dagen heime? Ein ibux og paracet i 6tii laurdagsmorgonen, og skralt mæ søvn æ ok uppladning, viss starten hadde vøre ein Hoppestadleikane, Bø-sprinten, Vest-Telemark karusellen, kanskje te nød ein halv ironmandistanse hell lignans, mæn kanskje ikkje eit 24timars-løp... I bilen inn te Oslo føler eg meg ganske frisk, he alikavæl justert forventningane te meg sjov drastisk!! Eg he ingen ynske om å ta fullstendig knekken på meg sjov!
Steminga inne på Bislett gjer meg glad - dæn æ sø vanvittig spent... :-) Ændå viktigar fe meg å bare ta det heilt mæ ro, eg skø smile te livet, tenke positive tankar, kåma meg sist ut når starten gjæng og halde meg der! Trur eg klara å halde meg sænst - hell i nærheten av sænst nesten alle dei 22 timane eg va der inne! Å eg syns det heile va gaske artig, tænk å få løv te jogge sø seint, gange sø roleg - å ta seg ti te eta sø mykje heile vegen... Reine jolebordet!
Magen fungera fantastisk (imot det eg vanlegvis uppliver) sø og sei heile døgnet. Kanskje det æ dæn låge pulsen som skø ha skuldi fe det!? Sia eg he trøbbel mæ sår hals sø bestemmer eg eg fe at pulsen skø ligge under 130!
Å finne haldepunkt skulle ein tru va lett, når ein spring rundar... Mæn fe min del fann eg aller heilt ut av dænna runden på Bislett. Mykje kvite murveggar... Hadde au ein plan klar, mæ å tenke på bestemte ting (uppskriven på liste i ei bok!:-) kvør halvtime. Slik at når det butta, visste eg høtt eg skulle fokusere på. Lista æ fin dæn, det vere seg personar, bestemte hendingar - som Norseman, viddaturar, fjostid og rutinune der, unike treningsøktir og liknande - 48 bestemte ting å fokusere på! Problemet æ bare at eg ikkje klarar å halde fokus... Når det æ vrient å halde fokus på ting som æ bra - æ det sø mykje lettar å merke ting som å vondt... Eg syns tii fram te kl 20 gjekk relativt bra, ikkje nedturar å snakke om, jevnt roleg tempo og eg føler meg glad! Ein glad telefon å sjå fram te ca kl 21, gjer at livet eigentleg æ heilt ok! Upplada Mp3spilar mæ motiverande musikk - fær meg te å føle at eg "dansar" i tunellen te tider!:-)
Mæn sø kl ca kl 22 gjæng liksom rullgardina ned... Me he vøre ute der i 10 timar, mæn me æ ikkje halvvegs, 10 æ eit vrient tall å "brøke" mæ 24, eg æ stuptrøtt og det æ veldig vanskleg å finne matlyst som trengst i lange løp! Slit ordentleg mæ å klare å halde meg vaken, mæn bestemmer meg fe at eg skø klare meg te kl 01.00 fyri eg tek ei litt længre pause... I hall 12 tii fær skrekkleg vondt i høgre hæl. Kloke og erfarne ultraløperar trur det æ ei djup vassblemme, eg æ sta sø eg nektar å tru at ei vassblemme skø seta meg sø ut. Føtan æ jau fulle av vassblemmur, å neglan kjæm te hagle når eg bare tek mot te meg og tek av meg søkkan... Sø eg fær godkjenning te å ta ein ibux... Æ det muskulært - vi plaga forsvinne, hell det fram mæ å vera vondt - æ ikkje det noko gøtt tegn!
Plaga forsvann, å eg ser litt lysare på det! (Kanskje det va psyken som spila meg eit puss? Hell finnes der ein muskel i hælen og fram mot forfoten som kan bli strekt?) Faktisk sø æ beina ette detta veldig snille mæ meg!(Retting, eg prøvar ivibevise meg sjov om at dei æ bra! : Trur nok at dei som såg meg gåande måndagen, ikkje va veldig misunnlege på beina mine...:-/ )
Eg bli mest plaga av at eg æ sø trøtt!! Og at eg manglar fokus! (eg manglar ikkje vilje, trur eg - mæn eit gøtt fokus!) Ette kløkka 12 forblir farten gruleg låg... Mæn sia føtan ikkje plagar meg og magen fungerar greit, ruslar eg no rundt på Bislett og ser fram te neste gong, der eg skø vera i slag og ha dagen...
Ændleg rundar kløkka 01.00 og eg legg inn ei god pause, mæ mat og ein "10minutter" på auga!
(foto: Ole Arne Schlytter - frå nettsida te kondis! Per Gunnar og meg!)
Pause va utruleg gøtt, mæn kroppen æ i realt krabbegir etterpå! Æ litt usikker, mæn trur det æ snakk om å rusle ca 6 rundar i timen i dei seine mørke naterstimane og fram te kl 10... Timane bli realt lange og seige altsø! Det æ au ein kamp å få i seg nok mat og drikke. Frå kl 05.00 te ca kl 08.00 fær eg "selskap" av ein svært erfaren ultraløper Per Gunnar, som kanskje he ein litt tung dag på jobb! Det hjelper å ha nokon å snakke mæ! Tii gjæng litt fortar og rundan føles ikkje fult sø lange. I nærheten av kl hall 7 rundar eg 100km, og æ nesten rørt te tårer ivi min eigen prestasjon!:-)
Litt ivi 8 legg eg nok inn døgnets længste lur, tippar eg søv i nesten tri kvarter! På feltsenga sloknar eg fullstendig under ein frakk, mæ "stereoanlegget" på full guffe, sølten og tyst - det æ ikkje noko eg klarar få te kvør dag!
Eigentleg kunne eg sikkert gjeve meg der, når eg la meg te søva! Sliten og tom på alle måtar! Mæn når eg vaknar te liv og strekker på beina, finn eg ut at dei taklar nokon få rundar te... Fyste runden æ ikkje heilt bra, gnagsåri æ stive og såre, eg føler meg mørbanka i musklar eg ikkje visste eg hadde... :-) Kroppen mjuknar te og bestemer meg fe å ta sju rundar te å runde 200 rundar! Eg va heilt sikker på eg klara det, mæn eg he nøk ikkje hatt god nøkk telling, hell forstae tellesystemet rett... Mæn i ti tii leverer eg relativt fornøgd inn chippane og takkar fe meg!! Skø eg ta dagane som kjæm, mæ vanleg jobb og familie MÅ der vera LITT att i kroppen!
Dagan etterpå ser eg at eg stænd uppført mæ 199 rundar og ikkje 201 - som eg va sikker på eg hadde klara!
Sia det no he gjænge ivi ei vike ette løpet, sø ser eg at det gjekk bra, helsa held fremdeles, eg æ ikkje sjukar, mæn he væl hell ikkje blitt bære i halsen... Prøvar å søva litt fleir timar enn vanleg, fe å klare halde humør og arbeidsinnsats ved like! (Spørs om næraste familie æ fornøgde når det kjæm te humør..? :-) Uansett, eg bli glad av å tenke at eg he vøre mæ på Bislett i år - det føles lett å ta ein månad "treningsfri".
Bislett 24timars og 130 km kjæm te stå på lista ivi mål eg he lyst te nå! Ein ting skø eg alikavæl tenke litt meir ivi; eg skø kun starte viss eg æ frisk og he lada upp eit gøtt iviskot på fyrihånd!!!
11 kommentarer:
Hem.....jeg mener å huske du sa til Tim noe slikt som: "vi er for unge for dette her" ;-) Akkurat det utsagnet motbeviste dere vel ganske greit begge to! Flott gjennomført, all grunn til å være fornøyd!! :-)
Haha... Det va nøk tider eg følte at 24timars ikkje va heilt min disiplin!! :-) Mæn det æ glømt og eg tippar både Tim og eg kjæm te få mange rundar inne på Bislett - fyri me bli gamle!! :-)
Jeg ønsker deg masse lykke til og lover å komme å heie på deg hvis du skal delta flere ganger på denne galskapen ;-)
Gratulere med 24timars, Marie! Du imponerar med å finne nye mål og gjennomføre gong på gong. Og du er god til å skrive her på bloggen! Moro for ein "kikkar" som meg.. :) Kos deg med kvilemånad! Desember må jo vera perfekt til å skru ned trenetempo og opp med baketempo?;) Kjake Kristin
Silja, å springe inne, æ definitivt best mæ gøtt selskap!:-)
Åssø æ desember genial bake/ake/stjernetur/høgge-joletre/eta-gøtt-te-film-på-sofa-månad!!:-)
Tøffe tak - stilig rapport.
Artig rapport, ja - og fine bilde. Per Gunnar Alfheim kjenner eg òg! Hugsar at eg kniva med han i maraton i Bergen ein gong i februar for rundt 10 år sidan. Einaste gongen eg har sprunge maraton i den månaden, og jammen kom eg under 3 t. Men PG vann - han slo meg med eitt minutt.
Per Gunnar æ nok hakke hvassare enn meg au... :-) Vika ette Bislett, sprang han marathon! Mæns eg låg på sofaen mæ føtan høgt såg TV og drakk cola!:-)
Å Torodd - va du mæ på Trollveggen Tri i år?
Ja, eg var med på Trollveggen tri både i fjor og i år, saman med kollega Annie (som "berre" er 55). Vi har liksom vore dei gamle maskotane i det løpet, så i haust fekk vi to lov å melde oss på neste års triatlon før dei opna for alle andre! Det er eit utruleg flott løp, så det må du få med deg Hårek og koma på!! Ikkje fullteikna enno.
Elles var det flott reportasje med deg i siste Kondis. Har'kji fått tid te å lesa det enno, men eg såg såpass at du er lærer, du som meg.
No har eg lese Kondis-artikkelen; det var mykje interessant der. Eg er veldig enig med deg i det du seier om gravide og sjukmeldingar. Dessutan kjente eg meg att i det å trene med bæremeis. Då Ingvild var i den alderen (for 20 år sidan), gjekk og småjogga vi lange turar - også på ski. Ein gong vart ho ganske utolmodig på ein skitur i november. Eg gjekk det fortaste eg kunne for å koma til bilen att, og då viste tempen - 17! Men ingen av oss tok skade av den friske turen!
Eg har elles hatt same haldninga som deg til å bryte løp. Har fullført meir enn 500 konkurransar til no, og brote frivillig berre to gonger. Men hadde nesten inga val likevel: Var med i ein terrengmaraton i Sverige, som synte seg å vera eit slags o-løp. Måtte bruke kart. Eg sprang meg bort, rett og slett, og braut då eg kom fram til folk etter 45 km.(!) Og så braut eg Jotunheimen Rundt på sykkel ein gong, i eit forferdeleg kaldt vêr. Nattsykling og kulde har aldri vore mi favorittøving, eg var så kald at eg ikkje hadde kontroll på sykkelen. Ga meg då eg kom til Fagernes, gjekk inn att og la meg innåt ryggen på kjeringa - så vart eg varm att!
Beremeis æ ein genial uppfinnelse!!
Å sia eg ikkje æ værdsmeister, sø syns eg det æ hyggleg å fullføre løp, sjav om dagen ikkje æ perfekt! Det gjev meg jau mykje etterpå, sjav om det æ tungt undervegs!!
Du Torodd æ jau heilt rå - mæ dine 500 fullførte!!:-)
Åssø skø eg koste på meg å skrive eit heilt blog-innlegg om graviditet og bevegelse...:-) Fe eg æ ikkje sø streng mæ gravide (som værkleg æ sjuke mæ bekkenløsning og konstant migrene- og uppkast og elles av elendighet ein graviditet kan føre mæ seg)!! Mæn litt forebyggande arbeid kan eg væl ha litt tankar om! :-)
Legg inn en kommentar