Bislett-stemning i heimen

Noko seie meg at 24-timarsløpet nærmar seg.. Alt onsdag 3.desember, te laurdagen, då startar me. Heime diskuterar me matvalg, sko, klæi, søkkar, nye joggesko, gamle joggesko, å litt trening!
Sjav om trningsmengdun ikkje æ dramatiske og skremmans - sø gledar me kån veldig!:-)

Kom treningslyst å treng deg på, her skø du motstand finne...

Litt onder 2mnd att te Bislett, der målet no he blitt justert te nærmare 160km! Må jau klare å halde snittfarten på omkring 7km i timen...
Føreløpig sø æ d ingenting som tyder på ate kjæm te ha problem mæ å springe fe fort. Makan te træg snittfart uansett treningsførm og økt he eg aller upplivd.
Når eg bare bli 100% frisk skø eg bjønde å springe litt på mølle att.. Bare f å få hurtigheten inn i beina att! Det funka som bare det i fjor!:-)
Mæn snitte i vika æ ivi 25km alt då!! Det løvar gøtt!:-)

I treningsmodus??

Ok, sø va kvile tii ivi.
Hårek he vøre storkjefta på kondisforumet,
og sagt at me skø tebakelegge 150km på 24 timarsen på Bislett.
Det æ jau noko eg gledar meg veldig te!

Eg he nøkk i beste fall sett på meg sjov som ein sykelist. Viss eg kan snakke om å ha prestert noko sø æ d i tilfelle på sykkelen. Ikkje dei støste og mest deltatte ritta, mæn telemarkskanalritet og odda - bø, he eg jau vonne, åssø heilt ok plassering klassevis på birken og på Lillehammer - Oslo.
uansett svømmar æ eg absolutt ikkje, og løpar - det æ eg hell ikkje. Det længste eg he spronge æ jau i Ironman samanheng - 42,2km. Å då kan eg nøkk neppe skryte på meg at eg sprang heile vegen då hell, sjav om det ikkje va langt onda når eg va i Sør-Afrika.
Uansett, no æ me påmeldte og eg skø fram te 6.desember bli ein springar....
Noko seie meg at eg treng litt meri enn 20km på beina i vaka då, og eg he alt starta!:-)
Et par vikur no he eg alt hatt morgotur og ordentleg kveldsøkt. Sjav om eg fe min del må lære meg å finne eit roleg tempo som æ maugleg å innstille seg på å halle i 24 timar æ det gøtt å tænke at eg he fått nokon kilometer i beina, anten dei æ raske hell trege!
sø når alt kjæm te alt - gledar eg meg veldig! Ei heilt ny erfaring, som mænge påstænd eg vi ha trøbbel mæ å klare! Det fe min del, syns vera ett gøtt utgangspunkt fe motivasjon og treningslyst!

Short info in English

I am a girl from Øyfjell, a small village in the mid of south Norway!
I grow up on a small farm with cows and goats. When I grew up, I had to, and wanted to help my dad with everything on the farm. One of my favourite activities is still to help my dad on the farm! I love to milk goats in the morning, working with wood, checking out the fence – because the “moos children” often have trouble with jumping over it. The farm is small, so there is a lot of work we have to do without machinery.
When I was a child I had to walk/bike/go skiing about 4km one way to school.
When I wanted to see friends after school – I had to get there by my self. Some days I walked over 16km – but I never complained. I did not now other way to do it! :-)
Today I am happy that my parent let me be so active, it has made me strong – that last even today.
Without a short period from I was 14 to I was 19, I have felt great joy in being in activity. All kind: Biking, go skiing, and walking in the mountain, strength training and football.
But I did not start “competing” before 2004. I started in the Norwegian championship in 10km cross country skiing. (I finished second last… ) Then I signed up for bike- “Birken”, and wanted to do some other bike competition before Birken. I started with “Odda - Bø – Haukeliruta” ( http://www.skarphedin.no/index.php/nor/Skarphedin/Sykkel/Odda-Boe/Bildegalleri/Loeypeprofil ) a 222km long road bike race. I started with my MTB, and finished (not last!!) in ca 10 hours.
My next race was then “Gaustatråkket” (2700m climbing in150km) were I was the first girl crossing the finish line with my MTB! :-) I finish “Birken” but was a bit disappointed, because it has a rumour of being very hard… Next year a friend told me about Norseman – as a joke he told me – that Norseman must be hard enough! ( http://www.nxtri.com/ )
I signed up for Norseman that year – and finished extremely happy in 15 hours and 15 minutes, 4.th among the female! I was hooked!!
I’m not the fastest triathlete, but I really do enjoy the feeling I got when I cross the finishing line, and of cause all the great exercise I get on the way to the Ironmandistance – start!
My main goal of training is to stay healthy, exercise with joy, be able to finish one or two ironman every year, but not overdo – so can be able to still go on in long races when I become old! :-) My dream is to finish an ironman and qualify for Hawaii in an age over 65! :-)

Høtt mæ motivasjonen no??

(Bilde he Imke teke, og æ på turen ned att frå Gaustatøppen, ette Norseman 8.august. I flott solnedgang!)


Det æ straks tri vikur sia Norseman, mæn træningi gjæng fremdeles noko tregt. Det æ liksom litt vrient å finne nokon stor motivasjon fe å ut å jogge roleg, sykle roleg å svømmingi æ jau mest lagt på hylla fram te veten!:-)


Nokon fine turar he det blitt. Å sø ein hard løpetur og ein hard sykkeltur, mæ ca ei vikes millomrom. Løpeturen va mæ Hårek i Øyfjells skogar, mæ SVÆRT høg puls. Sykkeløkta va ein del av Multisport i Mørgedal, der Imke fyst padla kajakk, å sø blei eg satt te sykle nesten 3 mil i kupert terreng - noko som au ænda mæ skyhøg puls. Imke sprang dei sænste km te mål.


Multisport konne vøre gruleg moro - mæn det finnes nesten grænsur fe høss mykje ein skø træne på. Kajakkpadling, sykling i terreng, ændå løping i terreng æ noko eg likar sø det æ igronn fint. Mæn eg ha sikkert tjent på å vøre tøffar på sykkelen, kanskje ein bli tøffar av å sykle i terreng. Eg sprang ved sida av sykkelen dei vrienaste områdi i terrenget i Mørgedal - det gjekk fortar enn å sykle (eg sprang i alle fall frå ein kar i skogen der...)


Jaja - eg ser i alle fall fram te å ha fult iviskøt og klar fe å kikke ram te dei nye utfordringane som væntar.

Norseman 08

Sø va d gjort, min 4. Norseman æ tilbakelagt. Å i år, som alle dei andre åri æ eg full av intrykk og nyttig erfaring. Eg he aller hatt ein dag sø full av berg -og dalbane følelsar tilegar.


Dei små og få timan som æ mellom dagen fredag å laurdag morgon kl 3, blei bruka t å kikke ut i mørkret i håp om få roa ned søpass at et par timar i draumeland ha vøre maugleg. Mæn ikkje blund på auga, det he eg aller upplivd før. Sø når kløkka ringde 02.30 følte eg meg ikkje heilt utkvilt f å sei d slik. Mæn alt va jau klart, sø d va bare å putte i seg ein bølle mæ smør på, ein god slurk av Nutridrink og vatn. Tusla ned t ferja i duskregnet, sammen mæ William og sykkelen.. (på bilde æ Heidi H, meg, ein hodelaus, og Fredrikke)

Pulsen va urovekkande låg på ferjeturen utivi. Bare 70, lite spenningspuls ivi det, og litt spenning i krøppen fyri ein høppar i vatnet æ jamt fint. Mange kjænte på ferja æ hyggleg, sø turen utivi i år va kort! Skulle nesten ynske dæn va litt længre.. va nøkk litt uroleg fe svømmeturen innivi, det va snakk om motstraum. Tek ibruk kyllingutgangen, ser ingen gronn te utseta meg fe meir elændighet enn det som allerede ligg framom, sø høppar uti og fær ei god dose vatn inn i drakta. Det æ ikkje kaldt, komfortable 18 grader, og eg he stø kurs inn mot land, sjav om det fører meg heilt på tvers av heile svømmefeltet. He bare hørd at det skø vera rolegar svømme langs land å sia eg fremdeles ikkje he blitt nokon stor svømmar, bli d svømming langs land - heilt klin aleine, å sannsynlegvis noko mykje læng enn dei allerede uppmålte 3800meteran. Uff å uff, d gjæng seint, å eg æ ca 4 kg lettar enn ifjor, sø eg kjænner stadig sirkulering av nytt fjordvatn i drakta, når ein bli svømmans sø længe bli det kaldt! Eg svømmer søpass langt ut at eg ikje ser bøtn av land, dvs ca 5-9meter frå land heile vegen. Dagend høgaste puls fær eg når eg brått fær noko ubestemmeleg upp på sida av meg på venstre side (land æ på høgre..) Eg he aller i livet sett i gang mæ høgar frekvæns, sluttar å puste upp t venstre, ser bare at kameraten min forsvinn relativt fort, mæn held dampen uppe ei beite te f å vara sikker på at eg æ ene å alene i vatnet att. På kløkka kan eeg seinar sjå at pulsen steig te heile 192 akuratt her - dagens absolutte høgaste puls. (hørde ei slags pussig summing onde vatn stykkevis, ænde eg ikkje såg ein levande skjel på nær 200m avstand. Deinar he eg fått forslag på at detta kan vera kommunikasjonen millom kamerat-nisa mi og andre nisa som au va observert i nærheten...) Det va nøkk det mest spænnans på heile dagen, sett no i etterkant. Når eg gjænomfrysen stabla beina onder meg i Eidfjord visste eg, uten å sjå på kløkka at eg he bruka 1time og 40 min. Hårek prøvde å ivibevise meg om at det va bra mæns han hjelpte meg av mæ drakt og på mæ sykkeltøy, eg ha ikkje følelse i føtar hell hændar og va fryktleg klomsut!

Ette nær 7min va eg ute på sykkelen og klar te få varmen i krøppen. Været va litt surar enn eg ha lese av værmeldinga og eg frykta det kom te bli gruste ivi vidda. Mæn når eg bare kom te bakkane i Måbødalen fekk eg relativt gøtt varmen og raskt ein anelse frykt i valg av gir/bakhjul på sykkelen. det va bare tungt og eg fekk ikkje upp pulsen. Høssen det kan ha seg at eg ikkje fær upp pulsen, bare vondt i musklan rundt knei skjønnar eg ikkje ændå.. Det gjæng ikkje i typisk Marie fart uppivi bakkan - mæn eg fær fort veldig fin flyt på det som kan minne om flate parti uppivi t Dyranut. Vidda æ fantastisk, vind i ryggen og litt meir frekvens på beina. Å halde burtimot 60km/t æ ikkje kvørdagskøst f meg og eg kosar meg vanvittig!

I full fart te Geilo, og der mister papa(support) meg av syne. Fe eg he sykla febi mæns dei tek ei handlepause og eg fær ikkje tilført ny drikke fyri andre bakken ette Geilo.. Då va det på høg tid, fe eg va tom fe både vått og tørr næring.
Ein og ana kar syklar febi meg uppivi, og ein og ana nevner at eg bør sykle på lettar gir, og det si eg gjønne gjort... Mæn i år ha eg ikkje fleir å velge millom. Sø eg æ bare ubeskriveleg glad fe at været æ på kåns side, no litt varmar i lufti, soli æ framme innimillom og vinden æ i ryggen! Hårek syklar lett ved sida av meg uppivi Iming, å eg he vondt i knei ette dei tunge giri. (no he eg straks klaga nøkk på tunge gir!!!) Mæn et gamalt heimespita ull-lødde-par bli reddningi (sammen mæ noko varmans krem som værkleg varmer. Løddan klipper me av tæan på og eg trer dei ivi knei. Det redder nøkk løpingi mi seinar på dagen. Utenom at eg he blitt tøffar nefe bakke, sø æ turen Eidfjord - Austbygdi veldig lik dei andre åri, der æ bratte bakkar og eit ubeskrivleg flott landskap. I Marie-cruse-fart æ eg i T2 og realt klar fe ein tur på do. Mæn eg ser på kløkka at utenom at dotrangen he hjelpt mæ å få upp pulsen litt, sø ligg der mykje potensial inne, når pulsen bare æ 137 i snitt på dænna sykkelettappa. Der uppturen æ stykket ivi vidda og nedturat og jobbinga mæ krøpp og høvud skjer i uppivi bakkan, noko som æ ganske nytt fe meg.



Hårek stænd atter klar i skiftesona fe å dra av meg svett sykkeltøy og hjelper ivirig te (mæ fotoapparatet dænna vænda) fe å få på turt løpetøy. Eg æ ute av skiftesona på ca 5min og det æ ganske i nærheten av 9 timar sia starten gjekk i Hardangerfjorden. Då æ det bare ei n 42,2km lang løpetur att. Brukar nøkk burtimot 6 min i skiftesona no au, mæn syns dei fyste joggestigi føles bra. Tek ette ganske kort tid att Tommy A, som på båten påsto han ville rett under 14 timar... Spring han ganske lett inn og spør om det æ ok at eg ligg i ryggen hans mæns han dreg meg fram t tøppen!:-) Trur kanskje at mårsettinga he blitt litt justert i løpet av dagen, sø eg prøvar å ligge aleine fe å halde min eigen rytme. Dei 10 fyste kilometeran æ eg mest bekymra fe at magen skø slå seg vrang slik som dæn vanlegvis gjer og eg føler meg noko tung. Æ på skogen 4 gongur og ber om størm, sno, sludd, tåke og ana elændighet av vær på tøppen - fe eg æ ikkje klar fe tøpptur på detta punktet. Kan ane litt yr i lufta, bli superglad og litt trist att når eg ette 2 min kun ser blå himmel, stor sol og varm vær!
Æ superflink te drikke, ca 2,5km mellom kvør "drikkestasjon" som inneheld cola, farris, vørterøl og smågøtt! He nøkk aller vøre flinkar te få i meg næring, og pga bruk av nutridrink på syklinga sø fungerar magen heilt eksemplarisk tid og førhøld tatt i betrakning! Planen va å klare løpe flata, noko eg syns flyt relativt greit, føler aller behov fe å gå. Inntaket av mat og dei 4 dopausun i starten gjer nøkk at eg ikkje klarar flata på 2timar og 30min, mæn må bruke nesten 10min ekstra, ikkje nederlag følelse ved det!
Bakkane æ fine, eg held et jevnt fint driv uppivi, ivi 6km i snittfart dei brattaste bakkane og æ ganske glad att. Viss eg bare fær gå i fred då, eg kryssar te og mæ vegen når eg ser følk frammom meg, fe å bare halde egen rytme og spasere raskt febi. Joggar litt stykkevis og joggar heile "flata" frå krysset te heisen og upp te Stavsro, vel og merke roleg jogging, mæn raskare enn ganging! Å eg æ brått veldig klar fe å springe steinrøys!:-) Imke he klargjort sekken, der det æ mat, klæi og drikke og me legg i veg uppivi. Ser følk framom og he som mål og ta att så mange som maugleg og springe det eg kan - når ein kan snakke om springing i et slikt terreng. Ingen nedturar her, og æ på tøppen i solnedgang, vindstille og te nesten ny pers. Æ glad når eg æ på tøppen. Papa he gjort ein fantastisk jobb som support i år att. Sammen mæ Rebekka (som bånjøle) på syklinga og Imke (og papa som båjøle) på løpinga. Det flaut sø bra, og det va mæ på å gjera dagen min te ein glad dag! Hårek som dukka upp no og då, når eg trong han mest, te motivasjon - d æ fint!

Æ litt forondra ivi høss fort ein krøpp kan restituere seg, klargjera seg og motivere seg te ein slik dag bare (onder) 7mnd sidan fødsel.
Samtidig æ eg ikkje bare lykkeleg, eg æ litt betenkt og litt skuffa au.
Aller fyst sø likar eg å vere førebudd på høtt som væntar meg på ein slik dag som Norseman. Eg studerar kart, høgdekurvur, lengdur på bakkar, delar løypa både sykkel og løpe-ettappa upp i småstykke mæ målsettingar og "når-eg-he-kåme-hit-må-eg-gløyme-høtt-eg-allerede-he-vøre-mæ-på-punkt-å-bare-glede-seg-te-det-som-stænd-att". Eg træner i all slags vær og vind, he klæi fe ein kvør anledning, he testa ut ulik mat som passar te ulike typur sessong og temperatur. Eg he punktera og skifta dekk på trening, eg he trena på å skifte dekk uten å ha punktert, eg he te å mæ ryke kjede og reparert det, bare fe å vera sø klar te start som maugleg. Mæn i år sø va eg ikkje førebudd gøtt nøkk på motstraumen. Eg he træna meir svømming enn tilegar, æ sterkar svømmar enn tilegar, og alikavæl klarar eg ikkje motivere meg ette ei lang svømming, som i utgangspunketet æ veldig bra - bare veldig lang og ekstra tung. Eg klarar ikkje tidsmåla mine etter forholda på svømminga, slik at eg længe fyri eg he pasert Dyranut på syklinga, kun tænker på høtt eg skø gjera annerledes NESTE år.
Neste år skø kan det vera sø motstraums det bare vi, eg skø vera førebudd!!!!!
Å sø æ det nokon småting innafe utstyr eg ette 4 år i løypa burde visst om. Slik som fe stor våtdrakt. Eg va nøkk ein av ytterst få som sjangla i land forkommen, frysen og bare sø vidt kar te å stable beina under meg - når det æ heile komfortable 18 grader i vatnet. Det kjæm hell ikkje te gjentaka seg.
Å sø kanskje det suraste av alt, dei litt fe tunge gira på sykkelen. Eg bruka sama sykkel i fjro. Då va eg graid. Ikkje det at syklingi då gjekk fort, mæn eg konne ikkje minnes at eg syns det va sø tungt å sykle bakkar då. Å eg veit hør feilen ligg, ifjor ha eg lånt et ana hjulsett, mæ lettar gir bak. Treng nøkk ikkje sei at eg allerede he gjort tiltak fe å ikkje la det skje att!:-)

Eg GLEDAR meg te neste års Norseman, å då æ eg førebudd!

Før Norseman 2008

Det æ onder ei vike att...
Ijår kom me heim frå Sverige og Kalmar IM, der Hårek fullførte sin 11. ironman distanse!
Det æ gruleg moro å fyge mæ i løypa, heie på følk, sjå høss alla slit seg fram på ulike måtar.
Åssø kriblar det veldig i føtan ette å få vera mæ sjov. Det æ et gøtt tegn!:-)
Æ veldig spænt i år, he eg sykla nøkk bakkar, springe mange nøkk intervallar å blablabla.
Utstyret må vera i orden. Sykkeln funka heilt fint på frædag, å he vøre framifrå snill på allt eg he utsett dæn førr tilegar i sommar. Beina ha vøre av ymse kvalitiet, det æ kanskje dei eg bør vera mest usikker på...:-)
Mæn imotsettning t ifjor:
Eg gledar meg!

RR frå NM i Langesund

Av å te sø lurar eg på om det ha vøre best å bare halde seg heime. Lege strak ut på sofaen å sett høss syklistane i TdF slit seg fram kilometer på kilometer. Ete litt potetgull å sett om inspirasjonen t å ta seg ut ha kåme sigans... I staden sø æ bilen fullsata mæ våtdraktir, joggesko, sykkelstasj å løpeklæi, ullklæi, trillevøgn, morsmelkerstatning å bleiur. Værmeldingi kan melde om lokalt MYKJE nedbør og søpass mykje vind at følk mæ småbåtar bør halde seg på land. Alt æ klart fe NM i OL-distanse triathlon og eg kjænner at halsen æ sår, krøppen æ i ulage, og høvuet æ bare delevis motivert. Sø kort distanse mæ søpass flat sykkeletappe krev jobbing heile vegen. Einaste pausa bli skiftesonun, å der he eg som mål å korte ned to minutt sia Seigmannen fe 14 dagar sia. Ei 2timar og 30 minuttasr intervalløkt ligg bare og ventar på meg... Det bli moro... liksom!

Eg he bestæmt meg fe å bruke lang bukse på syklingi, f å vera sikker på at knei mine ikkje gjæng på ein smell sø nere Norseman. Å eigentleg sø ha eg tronge høgalsa gænser au, f halsen æ ikkje viar glad om dagen. Magen æ hell ikkje på lag. Ein kan kjænne mange problem når ein leitar litt eigentleg..:-)

Hårek hjelper på mæ alt av klæi. Idag skø eg ikkje fata burt tid i skiftesona på å få på tørt tøy på våt kropp. ein anelse klaus inni slangeskinnet, mæn når fyst drakta æ væl på plass og startnr æ tusja på armen sø klarnar det liksom litt upp i høvude au, å eg tassar utivi t startlinja. Prøvar å ikkje få panikk då eg allerede på et forsiktig svømmetak fyri starte gjæng uppdager ein brennmanet ænde ved sida.. Uffåuff! Startmannen seie ifrå når det æ fæm minutt att, når det æ to minutt att, når det æ ett minutt att og når det æ 30 sekund att t start. Starten gjæng og det gjæng upp f meg at eg he tatt ut eine øyreprøppen og svømmebrillun æ fræmdeles gøtt plassert uppå høvude.. Jaja i mæ øyreprøppen og på mæ brillun og panisk svømming f å ikkje vera aller sænst ette fyste ronde. Utivi gjæng fryktleg fort, syns eg te fyste rondeing av tri. Innivi gjæng ikkje sø fort... Eg strævar mæ snørr og tett nøs og hals og alt som løsnar i kontakt mæ saltvatn. Ikkje heilt ænkelt å få nokon ordentelg pusterytme på det og eg søm nøkk noko mykje læng enn eg strengt tatt he tronge. (makan t sikksakk køyring..) Andre ronden gjæng tregt. Det æ litt kaldt og varmt vatn om inane, og der æ brannmanetar! Eg he IKKJE sansen fe manetar, ikkje tang og tare fe dæn saks skuld. Mæn eg trøssar panikkfølelsen og søm sø gøtt eg kan. Sænset ronden fær eg litt meir dreisen på pusting og fær nokon 100meterar mæ veldig fin flyt. Karrar meg upp trappa og ser at eg ikkje he passert 30 min! Det va fint!

Eg ha bestemt meg f at eg si gjera ein solid innsats på syklinga. Flat sykling æ tungt, jobbe heile vegen, ikkje pause nokon stad! Ifølge været si det slutte å regne sø i 12 tii, sø feil kan dei ta! Himmelen æ heilt øpen. Det bare høljer ned, vegen fær store bekkar, og kvør gong ein bil passerar fær eg et badekar av vatn i fanget. Det æ vått og det bli ettekvørt litt småkaldt. Hadde trudd eg si klare å halde litt ivi 35 i snitt, mæn skuldar på været og på egne ferdighetar under slike førhøld at eg ikkje klarar meir enn 34 i snitt. Tapar nøkk ett minutt upp t andre plass på syklingi. Det æ heilt greit!;-)

Sø æ d bare litt skifting å bare 10km løping. Eg he trøbbel mæ å knyte skoene, fe fingrane æ heilt valne. Ikkje kjænner eg beina under meg hell, slik at eg he ikkje analse om eg he knytt for laust hell fe stramt. Føret sug all kraft ut av beina mine, hell kanskje krafta alt æ burte? Vrient å få føtan te bevege meg framivi slik som høvuet vi! Leggen æ fe sø vidt pigge nøkk, mæn låri æ bare stive, tunge og kalde. Vrient å sjå pigg ut i fråsparket då gitt. Å sø æ det lett å kåma inn i ein ond sirkel mæ dårlege tankar, om alle plassar som føles vonde (gnagsår, ændå ett gnagsår, sår hals, rænnans nøs, he kanskje litt vondt i longun te og mæ, åssø magen då, ganske plagsom dæn au..) Fyste ronden æ sikkert 5 km :-) andre ronden æ litt kortar, ein junior vi ha meg framom, slik at eg kan dra han litt. Det æ nøkk høgdepunktet på løpinga. Eg gjer alt eg kan fe å rette upp krøppen, lyfte føtan, sjå framivi, smile t følk og auke tempoet litt slik at han fyren i blå trøye fær upp tempoet litt! Inn te sænste vending æ eg på skogen og blåtrøya kan eg bare skimte frammi der te bake att i løypa. Trur eg kom inn på onder 50min å burde sikkert vøre kjæmpefenøgd. Å eg æ eigentleg gøtt fenøgd. Bare det at eg likar "lette, gode, gange av seg sjav dagar.." Detta va ein "slite dag", som gav bronse i NM.

Ein veldig fin medalje - som he fænje hedersplass på veggen!:-)

Neste år æ det sikkert fint vær, å det ser eg veldig fram te!

RR frå NM i Stavern

Stavern å halv ironman distanse va liksom comebacket ette at eg blei mamma i januar. Utenom 105km lange telemaskkanalrittet som kun va ein nedtur va d ikkje mange konkurransane eg he vøre mæ på sø langt i år. Resultata he au vøre gruleg varierans.

Detta konne gange i alle retningar. På ein superduper dag konne eg sikkert karre meg t mål rett under 5.15.00, på ein dårleg dag, der magen slo seg vrang konne eg like gøtt klare å bruke ivi 6.30.00. Mæn å prøve å ivibevise seg sjov at tii ikkje si vera sø farleg, bare ha ein fin dag å få krøppen t å fungere på best maugleg vis, si vera d viktigaste - æ ikkje heilt lett...

Heldigvis he me fått testa våtdrakta UTE et par gongur fyri starten gjekk i Stavern, hellsø æ eg ikkje viar begeistra f slik førm f bading!

Meiningi va at eg si hænge på Hårek, noko som i førhøll t høss treningane he gjænge ikkje si vera d aller støste problemet. Mæn ette to svømmetak va svømmebrillun nedpå haka å Hårek burte. Sø eg prøva å bevare roen sø gøtt d lot seg gjera å prøva å finne ein lagleg rytme f dei 1900m som låg fyri. Eg syns fyste ronden gjekk veldig fint, fant ein rytme eg fint konne halde heile distansen. Når eg nærma meg sænste bøya kom eg på at detta æ jau trøss alt NM, d æ fult maugleg å gje på litt, sø dei sænste 300m va sø bra.. EG svømte febi følk.. D trur eg aller eg he gjort før!!

Væl på land såg eg d fræmdeles sto mange syklar att i skiftesona. Å hårek som stræva mæ å få på seg sykkel-sko`ne. Han ha altsø ikkje slege meg sø veldig! Mæn mæns andre he travelt i T1, sø brukar eg tii på..ehh, ja sei d? Ivi 3 min på å å få av våtdrakt å på mæ rette sykkelklæi. Trur d va længst tid av damun.

Jammen gøtt eg syns d æ sø moro å sykle då! Stavern æ nøkk d flataste sykkelrittet/etappa eg nokon gong he sykla. Æ ikkje der eg æ sterkast. Mæn d va moro. Ette fødselen he d ikkje blitt mange turane på sykkel ute. Spinning framfe TV`en, ja! Mæn lite ute. Mæn d æ sø moro å sykle ute! Tii gjæng fort, å f meg sø gjekk kilometerane fort au! Va ømla spent på høss "maten" kåm t strekke t på 90km. 3 puttar mæ nutridrikk, noko eg aller he prøva før, si vera einsate næringi på sykklingi f å unngå magetrøbbel på løpinga. D smaka gøtt å va lett å få ned, ikkje blei eg kvalm av d hell. Mæn 3 va nøkk ein f lite f meg. Ronde på ronde, mæ litt varierand vind. Fyste ronden gjekk ufrivillig noko seint. sammen mæ sænste ronden som planlagt gjekk litt seinar. Målsetting va rundt 2.40, å når sykkeltida blei 2.39 æ eg superfenøgd mæ d!

T2, ein ny omgang mæ fat. Lurar litt på høtt eg brukr tii t. Mæn eg kan trygt sei eg fekk att pusten å roa ned før løping!

Fyste ronden va heilt pyton, å eg tenkte detta kjæm t bli ein lang halvmaraton. tunge bein å vond mage. Mæn ette 3 km å ein runde i buskan va eg som et nytt menneske. Herifrå å inn va alt bare fryd. Eg kosa meg å hadde tid t "rø" mæ følk. Når d bli 5 rundar gjæng d jau litt i surr høss mange rundar dei andre ligg framom meg, sø dessa tri damun som va fyri meg trudde eg låg nesten ein runde fyri meg. Innte eg inn mot runding t min siste runde ser at to av dei jammen skø ut på sama sænste runden som meg. Fær upp dampen litt.. Mæn ikkje meir enn at eg kan smile alle dei 4 sænste km t mål. Inn t 5.17.32 ein STRÅLANDE upptur f meg!

(Å sø æ d sø moro når me kan gjera ting sammen.)

Hadde eg visst 3.plassen kun va 1.48 framom kan d nøkk hænde eg ikkje ha fata sø i skiftesonun, å tatt i litt ekstra på løpinga.

(Mæn neste år.. då fatar eg ikkje i skiftesonun!:-)

Stavern æ ein flott plass.